15 marca 2011

Lekcja 1. Historia wielkiego Polaka

Lekcja 1. Historia wielkiego Polaka

Autorem artykułu jest Krzysztof Trybulski



Pierwszy rozdział książki pod tytułem: "świadomie do sukcesu - 55 sposobów które uczynią Twoje życie pełniejszym".
Żeby osiągnąć prawdziwe szczęście i prawdziwy sukces, trzeba posiadać w sobie dziecięcy entuzjazm, prawdziwą dziecięcą radość, dziecięcy uśmiech, szczery i prawdziwy. Każdy człowiek marzy o tym, aby mając lat dwadzieścia, trzydzieści albo czterdzieści, odnieść pełny sukces w dowolnej dziedzinie życia. Jeśli podążymy w kierunku pracy lub pieniędzy, dążąc do nich, nie odnajdziemy radości w tym, co robimy. Prawdziwa radość opiera się bowiem na czymś, czego 80% ludzi na Ziemi nie potrafi dostrzec, mimo że każdy ma to na wyciągnięcie
ręki. Radość z posiadania jest czymś naturalnym, jeśli nie zapomnimy o tym, że do prawdziwego szczęścia potrzebne jest nam coś jeszcze: radość z istnienia i posiadania tego, co już mamy. Walcząc o więcej i więcej, nie dostrzegając tego, jak wiele już posiadamy,
szybko zgubimy się w labiryncie życia. Karol i Karolina mieli po 14 lat. Oboje cieszyli się tak samo, mieli to samo, wychowali się w takim samym społeczeństwie, byli bliźniakami, więc i ubierali się tak samo. Karol w wieku 20 lat miał własny samochód, mieszkanie i rodzinę. W wieku 30 lat stracił wszystko, co osiągnął, i został bezdomnym. Dążąc do jak najszybszego zaspokojenia natychmiastowych potrzeb, przestał cieszyć się z posiadania i istnienia,
w skutek czego stracił wszystko, co posiadał. Karolina w wieku 20 lat uczyła się wzmacniania poczucia własnej wartości. Ciągle była dzieckiem, emanował z niej prawdziwy dziecięcy
entuzjazm. Była ciągle tą samą osobą, co w wieku 14 lat. Podczas gdy Karol zdobywał kolejne przedmioty, ona wciąż kształtowała swój umysł poprzez relaks i wizualizację. Cieszyła się z życia i w wieku 30 lat została znaną piosenkarką. Nadal się cieszy tym, co już posiada,
i nigdy nie zapomina podziękować za szanse, które otrzymuje każdego dnia. Podczas gdy Karol martwi się o to, na jakim dworcu będzie spał, ona cieszy się z tego, co już posiada, i wie, że przyszłe życie będzie ciągle dla niej obfite, ponieważ nigdy nie przestała żyć
prawdziwym szczęściem. Wręcz odwrotnie — zawsze zagłębiała się w nim.

Co takiego podzieliło Karolinę i Karola, że ich życie ukształtowało się w taki, a nie inny sposób? Karola nie cieszyło to, co robił, Karolina potrafiła cieszyć się każdą chwilą swojego życia. Karolina była przepełniona entuzjazmem. W zasadzie ludzi mogę podzielić na dwie grupy. Na tych, którzy zarabiają pieniądze, robiąc coś, czego nie lubią, i na tych, którzy oddają się rozrywkom, pasjom i hobby, a inni im za to płacą. Michał Wiśniewski,
Andrzej Stasiuk (i tysiące innych znanych Polaków) doszli do tego, co posiadają, dzięki temu, że oddawali się pasji swojego życia, dzięki której osiągnęli bogactwo. Tak więc zanim osiągnęli sławę i bogactwo, byli przepełnieni prawdziwą miłością i radością. Zanim
osiągnęli niezależność finansową, byli bogaci, ponieważ robili to, co stanowiło dla nich prawdziwą radość życia. Ich głównym założeniem nie było zarobienie milionów, sprzedanie jak największej liczby płyt i książek. Wiedzieli o tym, że prawdziwe bogactwo to nie pieniądze.
Wiedzieli o tym, że pieniądze są złudzeniem. Większość ludzi na świecie uważa, że aby osiągnąć prawdziwe bogactwo, należy pracować od poniedziałku do soboty, od rana do wieczora,
za marne grosze. Szczęściem jest dla nich niedziela, kiedy mogą odpoczywać, siedząc cały dzień przed monitorem komputera lub ekranem telewizora. Tak więc liczba dni w roku, w których są szczęśliwi, wynosi 52. Tak naprawdę nie są jednak szczęśliwi nawet 10 dni
w roku. Wiedzą doskonale, że jutro będzie poniedziałek — i już nie myślą o szczęściu, myślą o nieszczęściu, do którego wciąż wracają. Jakie byłoby więc proponowane rozwiązanie ich problemów? Powinni zacząć żyć życiem, powinni zacząć robić to, co naprawdę kochają.
Powinni cieszyć się ze swojego życia 365 dni w roku, zamiast dążyć do osiągnięcia emerytury. To nie wolność wyboru, to lęk, który jest ich głównym, dominującym stanem umysłowym. Tacy ludzie zazwyczaj myślą emocjami, a nie umysłem. Pomimo że umysł podpowiada im: „Nie rób tego”, emocje biorą górę i robią to, czego nie lubią robić, znajdując tysiące bezsensownych powodów, dla których warto marnować swoje własne życie.

Czego oczekujesz od życia?
Jak bardzo chcesz być szczęśliwy za kilka, kilkanaście dni, tygodni, miesięcy, lat?

Odpowiedz sobie szczerze na te pytania, pamiętając, że nie żyjemy po to, żeby zarabiać pieniądze i zabijać czas. Żyjemy po to, aby cieszyć się w pełni własnym życiem.

Jakie życiowe cele zamierzasz zrealizować w najbliższej przyszłości?
Opisz, czego oczekujesz od życia:
..........................................................
..........................................................
..........................................................
..........................................................
..........................................................
..........................................................

Artykuł pochodzi z darmowej części e-booka "Świadomie do sukcesu" mojego autorstwa. Zapoznaj się z opisem na stronie: http://swiadomy-sukces.zlotemysli.pl/ i Poznaj 55 sposobów, które uczynią Twoje życie pełniejszym!

Pielęgnuj swoje marzenia. Trzymaj się swoich ideałów.
Maszeruj śmiało według muzyki, którą tylko Ty słyszysz.
Wielkie biografie powstają z ruchu do przodu,
a nie z oglądania się do tyłu.
Paulo Coelho
---

Krzysztof Trybulski - autor


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz